Persoonlijk volgerschap

Persoonlijk leiderschap is helemaal hot momenteel. Net als agile, wendbaarheid en veerkracht.

En hoe vaker ik die termen voorbij zie komen, hoe meer ik me er aan irriteer. En ik weet ondertussen dat die irritatie alles zegt over mij. Ik weet van mezelf dat ik van nature reactief ben. Ik ga eerst informatie verzamelen en op basis daarvan kom ik pas in actie.

Terwijl ik al die artikelen voorbij zie komen op de socials over 'het heft in handen nemen' en 'actief leiderschapskwaliteiten ontwikkelen' denk ik wel eens: 'waarom ben ik niet zo actief?'
En tegelijkertijd voel ik me niet prettig bij wat ik invul als haantje de voorste zijn. En daar zit mijn irritatie. Ik heb niet de behoefte om vooraan te staan en om het hardst te roepen maar ik vind dat ik wel iets te vertellen heb.

Hoe ga ik om met die irritatie over mijn eigen reactiviteit?
Je raadt het misschien al: informatie verzamelen ; )

En dan kom ik direct bij het eerste voordeel van mijn reactiviteit: ik heb de afgelopen jaren ongeveer 4 meter aan boeken gelezen (gemeten in de dikte). Voornamelijk wetenschappelijke boeken over de wisselwerking tussen ons lijf en onze psyche.

2e voordeel van mijn reactiviteit: sinds Corona heb ik nog beter geleerd om op de bank te zitten en voor me uit te staren. Actieve mensen werden helemaal gek tijdens de lockdown, die wilden doen in plaats van denken. De lockdown heeft mij juist geleerd om het nóg rustiger aan te doen.

Ik vind het heerlijk om eindeloos mijn eigen gedachten te volgen. En regelmatig is dat ook behoorlijk confronterend.

Misschien wel een 3e voordeel van mijn reactief zijn: ik ben bij die confronterende gedachten niet direct in de actie-stand geschoten en ik heb ze er laten zijn. Ik heb mijn gedachten laten bezinken en ik ben ze gevolgd. Ik ben mijn gedachten gevolgd naar een diepte waar ik nog niet eerder geweest was: zou het misbruik dan toch....

In mijn vorige blogs heb ik mijn proces van het volgen beschreven. Iedere sessie volgde ik mijn gedachten en gevoelens. Ik hoefde geen oplossing te bedenken voor mijn boosheid, pijn en verdriet. De bewustwording was voor mij al voldoende en opende voor mij de weg naar diepere kennis over mezelf. Ik hoefde mezelf alleen maar te volgen. En dat volgen heeft mij een heleboel mooie inzichten opgeleverd.

Mensen die mij al wat langer kennen weten dat ik tegendraads kan zijn. Binnen NLP noemen we dat ook wel eens een mis-matcher. Het voordeel van mis-matchers is dat zij dingen anders doen dan anderen. Jos Burgers zei ooit: 'als je bij de kudde gaat staan, sta je altijd in de shit'.

Dus voor mij geen persoonlijk leiderschap, agile, wendbaarheid en veerkracht. Ik ga denk ik maar eens een training persoonlijk volgerschap ontwikkelen. Zou jij die volgen?